Nazwa oficjalna: Republika Bułgarii
Stolica: Sofia (1 179 000 mieszkańców)
Powierzchnia: 110 993 km2
Lokalizacja: Południowo-wschodnia Europa, nad Morzem Czarnym, granicząca z Rumunią, Turcją, Serbią, Grecją i Macedonią. Granice z krajami: Grecja 494 km, Macedonia 148 km, Rumunia 608 km, Serbia 318 km, Turcja 240 km
Największe miasta: Sofia, Płowdiw (340 tys.), Warna (312 tys.), Burgas (229 tys.)
Porty morskie: Burgas, Warna, Bałczik, Nesebyr, Pomorie, Sozopol, Święty Włas
Porty lotnicze: Sofia, Burgas, Warna
Język urzędowy: bułgarski.
Religie: Prawoslawie Bułgarskie 82.6%, Muzułmanie 12.2%, Katolicy 1.2%, , inni 4% (żydzi, protestanci, przedstawiciele Apostolskiego Kościoła Ormiańskiego)
Ludność: 7 262 675 mieszkańców
Grupy etniczne: Bułgarzy 83.9%, Turkowie 9.4%, Romowie 4.7%, inni 2% (wliczając Macedonczykow, Ormian, Tatarów)
Flaga – pierwszą bułgarską „flagą”, którą chan Asparuch przywiózł z mongolskich stepów, był koński ogon. Pokazywał on siłę i kierunek wiatru, co było szczególnie przydatne na polu bitwy, gdy należało wybierać między ostrzałem z łuków, a szarżą. Dopiero ok. 1860 r. powstał obecny układ kształtów i barw, dostosowany do symboliki bułgarskiej. Kolor biały oznacza pokój, zielony – wolność, czerwony zaś symbolizuje poległych w walce o wyzwolenie kraju z tureckiej niewoli.
Strefa czasowa: GMT+2
Historia: Bułgaria to jedna z najstarszych cywilizacji europejskich. Jej aktualne terytorium w ciągu 2000 lat było świadkiem rozwoju kilku cywilizacji, a pierwsze świadectwa obecności dawnych ludów sięgają aż paleolitu. To właśnie na terytorium Bułgarii żył i tworzył Orfeusz czy Dionizos. To tu odnaleziono pierwszy złoty skarb. Państwo tworzyli Protobułgarzy – koczowniczy lud, który zawędrował z terenów Azji Środkowej. W krótkim czasie ruchliwi koczownicy wymieszali się ze Słowianami, zsiedli z koni i zaczęli uprawiać ziemię. Protobułgarzy byli wiodąca siłą
w nowym państwie. Nadali mu strukturę społeczną, wojskową i polityczną. Należy pamiętać, że Protobułgarzy i Słowianie bardzo różnili się między sobą i dopiero chrześcijaństwo, a głównie alfabet, połączył ich w jeden naród.
W 866 roku powstało potężne państwo ze stolicą w Plisce (północny-zachód). Okres 893-927 to okres świetności państwa bułgarskiego za panowania cara Symeona I. Bułgaria staje się najpotężniejszym ośrodkiem kultury słowiańskiej. W kolejnych wiekach Bułgaria walczyła z Imperium Bizantyjskim i dochodziła swojego miejsca na Bałkanach, ale pod koniec 14. wieku kraj znalazł się pod okupacją Osmańską. Bułgaria na blisko pięć stuleci stała się osmańska prowincją. Nie zatraciła jednak swej tożsamości. Turcy siła narzucili islam i wszędzie budowali meczety. Ostoja dla Bułgarów były monastyry, czyli klasztory. Tutaj skupiał się ruch oporu. Tutaj utrzymał się obrządek i narodowy język. Wielu Bułgarów musiało przyjąć islam, by zachować życie – Słowianie, którzy przejęli islam to Pomacy. W kwietniu 1876 wybuchło powstanie zorganizowane przez Bułgarów. Zostało ono jednak krwawo stłumione przez Turków. Światowa opinia publiczna po raz pierwszy wyraziła oburzenie wobec postępowania tureckiego najeźdźcy. Powstanie odbiło się echem w całej Europie i było jedna z przyczyn wybuchu wojny turecko-rosyjskiej w 1877 r. Wojna ta przyniosła Bułgarii wolność. Na mocy traktatu z 3 Marca 1878 Bułgaria powróciła do granic z XIV w. Po zakończeniu II wojny Światowej Bułgaria uległa sowieckiej strefie wpływów i została republiką ludowa w 1946 roku. Komunistyczna dominacja zakończyła się w 1990 roku kiedy Bułgaria po raz pierwszy od czasu drugiej wojny światowej odbyła wybory. Od tego czasu rozpoczął się proces rozwoju demokracji i gospodarki rynkowej przy jednoczesnym zwalczaniu inflacji, bezrobocia i przestępczości. Bułgaria weszła do NATO w 2004 roku i w 2007 roku weszła do Unii Europejskiej.